Mecburiyetim olmasa bu sıralar ne televizyon ne de gazete okumak istiyorum. Her gün gelen şehit haberleri beni kahrediyor.
Ağlayan analar, kardeşler, babalar…
Silahların susması için yetmiyor çektiğimiz acılar…
Aman ha!.. Derken dün acı haber Antalya’ya düştü…
Mayın Mardin’de patladı ama ateşi Serik’e düştü…
Dün şehidimiz Barış’ın cenazesinde Antalya tek yürek oldu…
Söz bitti…
Bir kez daha anladım ama birilerinin anlamamak istemesi ülkemi yasa boğuyor.
Ankara’da ülkem için dökülen gözyaşının acısını Bursa’daki vatandaş hissederek yaşar…
Suruç’ta patlayan bombanın felaketini Edirne’de herkes yüreğinde hisseder…
Mardin’de yaşanan deprem için İstanbul’dakiler seferber olur…
Antalya’da yaşanan üzüntüye, Trabzon’dakiler ortak olur…
İzmir’deki sel felaketine Adıyamanlılar toplanır gider, yardım etmek için…
Türkiye bir bütündür…
Acıda birleşiriz…
Felakette bir bütün oluruz…
Siz zannedersiniz ki, bir canı yaktım...
Ama bilmezsiniz ki tüm Türkiye’nin canı yanar…
Dün de Barış’ı şehit verirken, hepimizin canı yandı…
Hepimizin…