Önceki akşam izledim, Antalya’da yağan yağmuru…
İçime bir sevinç kaplar çocukluğumdan beri, yağmur yağdığında…
Kir, pas ortadan kalkar, sokaktaki hayvanlar yıkanır, her yer temizlenir diye…
Antalya’ya yağan yağmur; bu kez sadece doğayı değil, insanlığı da temizlesin istedim önceki akşam…
Ne kaybettik diye, düşünürken…
Yağan yağmurla birlikte kaybettiklerimizi düşündüm…
Kimimiz dava denilen yollarda helak edildik, vicdanımızı kaybettik..!
Kimimiz daha çok zengin olmak, daha çok kazanmak uğruna paylaşmayı kaybettik..!
BEN duygusu kapladı benliğimizi, BİZ olmayı kaybettik..!
Mal, makam, şöhret uğruna, itibarımızı kaybettik..!
Kazananı olmayan savaşlara dâhil edildik, şuurumuzu kaybettik..!
Yalanla doğrunun, haksızlıkla helalin karıştığı günümüzde, rızkımızı kaybettik..!
Saygı, sevgi yerine itaati hayatımıza dahil ettik, ailelerimizi kaybettik..!
Umut denilen aydınlık yolda karanlığa vardığımızda, neslimizi kaybettik..!
Ve… Hepimiz aynı gemide olduğumuzu unutup, insanlığımızı kaybettik..!
Sonra, Antalya’nın toprağına kavuşan her yağmur damlasından medet umdum, kaybettiklerimizi geri getirsin diye…
Kalın sağlıcakla…