Derviş yolda giderken çamura saplanmış bir akrep görür. Onu kurtarmaya çalışır. Hayvan doğası gereği dervişin elini sokar. DERVİŞ can havliyle akrebi elinden yere atar. Akrep çamura saplanır. Bizim derviş yeniden onu kurtarmak için uğraşmaya başlar. Olanları kenardan izleyen birisi, "Bre Derviş akrep senin elini soktu. Seni zehirledi. Canını yaktı. Sen hâlâ onu kurtarma derdindesin" diye seslenir. Derviş adama şöyle bir dönüp bakar. "Akrep hayvanlığını yaptı diye, ben insanlığımı mı bırakayım?" der.
Sen insanlığını bırakma. Edebin, ailenin sana sunduğu hediyedir. İnsan olmak zordur. Emek ister. Maya ister. Kaba olmak gözü karalık demek değildir. İnsan hiddetle her şeyi söyleyebilir. Birisi seni toplumda küçük düşürmeye çalışmışsa, kendisi küçüktür. Şahsiyet gelişmemiştir. Ona da sürekli öyle davrandıkları içindir.
Sana karşı yapılan kabalığı kişisel algılama. Sorun kabalık yapan, akrep gibi sokan, zehirleyen kişinin karakterindedir.
Bir insan neyi çok yapıyorsa "O" dur. İnsan gibi davranıyorsa insandır.
Sevgilerimle…