Yıl 1966 Antalyaspor kuruldu.
Renkler kırmızı beyaz, amblem Yivli Minare.
Kurucu başkan Atilla Konuk.
Stat Atatürk Stadı.
Hikayenin yazılması; bizim mahallede Yenikapı’da başladı.
Stadyumdaki o meşhur ‘gol’ sesi, ağaçtaki adamlar, kale arkası duvarındakiler, karşı apartmanda, damdaki taraftarlar, maç saatine doğru Atatürk Caddesi’nden akın akın gelenler aklımın erdiği 1973’ten beri aklımda.
Antalyaspor; Kaleiçi, iskele kadar, hatta adımızın baş harfleri kadar bizimdir…
Bizim mahallelinin kısa künyesi bu, Şarampol’ün de bu, Kaleiçi’nin de bu...
Bunları yazıyorum, yazıyorum ki; sonradan gelenler, hatta reklam kokan hareketlerle, siyasi hareketle Antalyaspor’da görev alıp bir şey yapmayanlar, az saygılı olsun, bu işe gönülden bağlı olanları bilsinler.
Antalya’da bazı değerlerin kolay yetişmediğini, emeklerin aşkların Antalyaspor ve istikbali için olduğunu, rantçı ve reklamcı anlayamaz.
Çünkü aklı almaz…
Onun işi rant ve paradır çünkü.
Son 15 yılda bunun 40 çeşit örneğini maalesef sayabiliriz…
Antalya ve Antalyaspor hepimizin, sonradan gelenin yada siyasi torpillinin değil.
Tarihimizde basın, taraftar, yönetim, başkan, topçu hatta teknik heyet, ne zaman bir oldu; bu şehre başarı geldi, şampiyonluk geldi, mutluluk moral geldi.
Şimdi bunları neden yazdım.
Antalyaspor’da maalesef son 2 yılda, kim nerde, nasıl bilen yok.
Sezon açılışı yok, hoş geldin, güle güle diyen yok.
Camia şehirle kopuk.
İlgili olacaksın, soracaksın taraftarı, yönetimi ve basını.
Taraftara veya basına; bu benden, şu senden dersen senin hedefin kümede kalmak olur.
Acilen ‘ben yaparım olur’dan vazgeçip, akıl mantık yolu tercih edilmelidir.
Biraz da saygı sevgi bu işi toplar.
Camiaya sezon başındaki hedefimiz şampiyonluk demekle, şampiyon olunmaz…
Çalışırsak, şampiyon oluruz, birlik olursak başarılı oluruz…
Bazıları Antalya ve Antalyaspor deyince güler geçer, bizim gibiler de Antalya ve Antalyaspor aşkını; caddeye, sokağa, hayatına ışık yapar.
Anlayana selam olsun…
Yorumlar
Kalan Karakter: