Günlük yazı yazmak oldukça zordur. Doğru konuyu belirlemek, hitap ettiğin okuyucuna farklı fikir verirken aynı zamanda aynı dili kullanmak çok önemlidir…
Bu nedenle köşe yazısı yazmak değil ama doğru konuyu bulmak oldukça zordur. Pazar günü Ankara’da patlayan bombanın ardından gündemde hiçbir konu konuşulmuyor. Yerelde gündem yok!...
Yaşanan acı o kadar yoğun ve tarifsiz ki, ne başka bir haberde, ne de günlük başka bir konuyu dinlemek, değerlendirmek istemiyorsunuz. Ankara’daki gelişmeler, cenazeler, yaşanan acılar dışında hiçbir şey mutlu etmiyor. Bu nedenle de başka bir konu hakkında da yazı yazmak istemiyorsunuz.
Bu moralle bırakın yazı yazmayı, başka hiçbir şey yapmak istemeyip, derin bir sessizliğin içinde atılan çığlıklara tanıklık ediyorsunuz.
Biliyorum, terörün en büyük hedefi bizleri yıldırmak. Hepimizi etkisi altına alıp, güvensizlik ortamı yaratmak. Bunların hiç biri olmayacak!..
Bizler sadece acımız tazeyken kaybettiklerimizi yolcu ediyoruz. Bugünkü hallerimiz acımızdan…
Terör ne bizleri bölecek, ne de vatanımızı parçalayacak. Türkiye Cumhuriyeti çatısı altında yaşayan hiçkimse buna izin vermeyecek!
Bu da geçecek…