‘Çevreci Komşu Kartı’nız var mı? Benim de yok.
Sorumu değiştireyim: Böyle bir kartın varlığından haberiniz var mı?
Muratpaşa’da yaşayan yaklaşık 500 bin insanın çoğunun yok.
Oysa Muratpaşa Belediyesi, ilçe sakinlerine ‘Çevreci Komşu Kartı’ vereceğini söyledi ve bu projesiyle ödül aldı. ‘Türkiye’de ilk’miş… Bu projeyle, atık toplama sistemindeki kayıplar sıfıra inecekmiş… Memurevleri mahallesinde başlayan proje, Haziran ayında (geçtiğimiz Hazirandan söz ediyoruz) bütün ilçeye yaygınlaştırılacakmış… Öyle söyledi Başkan…
Peki, kapınıza Muratpaşa Belediyesi’nden görevliler gelip, geri dönüşümle ilgili bilgi verdiler mi? Bana da vermediler. Ödüllü proje kapsamında bu da var.
Bir soru daha: Mahallenizde geri dönüşüm kutusu (konteynırı) var mı? Benimkinde de yok. Muratpaşa Belediyesi, her mahalleye koyuyormuş bunlardan; ben uzun yıllardır Muratpaşa Belediyesi sınırları içerisinde yaşıyorum, evimin yakınında hiç geri dönüşüm kutusu görmedim.
Geri dönüşüm kutusunun ne olduğunu, 30 yıl önce Almanya’da gördüğümde öğrenmiştim. Köln’de evinde kaldığım Alman arkadaşım, cam kavanozlarla şişeleri bir torbaya koydu; işe giderken, evinin hemen yanındaki konteynırlara attı. Hem de, renklileri ayrı, şeffaf olanları ayrı kutulara… O zamandan bu yana, 3 ayrı büyük kentte yaşadım. Hepsinde, bir gün benim mahallemde de benzeri bir uygulama yapılmasını bekledim. Hala bekliyorum…
* * * * *
Peki bizde geri dönüşüm uygulaması yok mu? Tabi ki var. Günde sayısız kez rastladığınız o ‘kağıt toplayıcıları’ var ya, işte onlar aracılığıyla sağlanıyor geri dönüşüm. Siz de görmüşsünüzdür, ama ben dönüşüm sürecini bir kez daha anlatayım…
Bir el arabasıyla çöp konteynırının yanına gelen ‘kağıt toplayıcı’, konteynırın kapağını açıyor, bütün çöpleri alt üst edip kimini konteynırın dışına attıktan sonra, işine yarayanları alıp gidiyor. Çöplerin bir kısmını yerde ve konteynırın kapağını açık bırakarak…
Muratpaşa Belediyesi’nin hakkını yemeyelim, konteynırların bir bölümünü yer altına alarak bu çirkin görüntüyü değiştirmeye çalışıyor. Yeni durum şu: ‘Kağıt toplayıcı’ elinde uzun bir sopayla yer altı konteynırının yanına geliyor; konteynırın kapağını açtıktan sonra boylu boyunca yere uzanarak, elindeki sopayla çöpleri dışarı çıkarıyor. Daha gözüpek olanları, yer altı konteynırının içine girerek dönüşebilir atıkları arıyor. Böylece, mahallenin temizliğinde de, geri dönüşümde de çağ atlamış oluyoruz!
* * * * *
Bir de ‘geri dönüşüm eğitimi’ denilen bir hizmeti var Muratpaşa Belediyesi’nin. Hani kapı kapı dolaşıp geri dönüşüm konusunda bilgilendirme yapıyorlarmış… Ben hiç rastlamadığım gibi, bugüne kadar rastlayan birine de rastlamadım. Kültür düzeyi yüksek Muratpaşa sakinleri bile, hangi atıkların geri dönüşebileceğini bilmiyor; bilen de bu atıkları ne yapacağını bilmediği için çöp konteynırının içine atıyor.
‘Ödüllü proje’ uygulanmıyor, ama ben bireysel olarak geri dönüşümün bir parçası olmaya çalışıyorum. Nasıl mı yapıyorum? Evimde, geri dönüşebilecek her atığı ayrı bir poşette biriktiriyorum; öyle ki, bir gazoz kapağını bile organik çöplere karıştırmıyorum. Daha sonra bu poşeti, çöp konteynırının içine atmayıp, kağıt toplayıcıların alması için konteynırın yanına koyuyorum. Böylece, hem dönüşebilir atığın kirlenerek kullanılamaz hale gelmesini önlüyorum; hem de, çevrenin kirlenmesini engellemiş oluyorum. Atık pilleri ise, yakınımdaki markette bulunan atık pil kutusuna atıyorum.
‘Ödüllü geri dönüşüm projesi’nin hayata geçmesini beklemek yerine, siz de benim gibi yapın derim. Ödülünüzü doğadan alırsınız…